σινεμασκόπ

Κινηματογραφική μέθοδος λήψης και προβολής· με τη χρήση αναμορφικού φακού και ειδικού οπτικού συστήματος, η εικόνα αποχτά μεγαλύτερο πλάτος. Βλ. λ. κινηματογράφος.

* * *

το, Ν

μέθοδος κινηματογραφίας σε ευρεία οθόνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < εμπορ. ονομασία sinemascope, που καθιερώθηκε ως διεθνής όρος].